ဘုရားေခတ္က ကေလးတစ္ေယာက္၏မ်က္လုံး

ဘုရားေခတ္က ကေလးတစ္ေယာက္၏မ်က္လုံး 

ေ၀မွဴးသြင္

ခရစ္ႏွစ္ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ကေန၂၀၀၄ အထိ သံုးႏွစ္ေက်ာ္ အခ်ိန္ယူၿပီး ေရးခဲ့ရတဲ့ ကဗ်ာ

။ ၁ ။
နာမက်န္းေသာ ခႏၶာကိုယ္မွာ
လြတ္လပ္ေရး ေက်ာက္တိုင္တစ္တုိင္ စိုက္ထူဖို႕၊
ေသြးေၾကာအပိုေတြကို ဖ်က္ဆီးပစ္ဖို႕၊
မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႕
လိင္ဆက္ဆံမႈ အႏုပညာအေၾကာင္းေျပာဖို႕၊
ဒီတိုင္းျပည္က
သတၱိနည္းသူနဲ႕ ဥာဏ္နည္းသူမ်ားဖတ္ဖို႕….
ဒီကဗ်ာကို ရည္ရြယ္လိုက္ပါရဲ႕။
။ ၂ ။
ရိုင္းျပတဲ့ေခၚသံနဲ႕
ေခတ္ရဲ႕ပညာရွိႀကီးမ်ားခင္ဗ်ား…
ဂ်င္းရွပ္ကို သိပါသလား။
ဆိုဖီရဲ႕ ကမ ၻာကို ဖတ္ဖူးပါလား၊
ဒါလီရဲ႕ အရည္ေပ်ာ္ေနတဲ့့ နာရီေတြကို
ၾကည့္ဖူးပါသလား။
လမ္းေပၚမွာ ဆာေလာင္ေနတဲ့ ကေလးေတြနဲ႕
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးဖူးပါသလား။
တတိယ ကမၻာ
တတိယ လိႈင္း
တတိယ လိင္
အိုး…ငါတို႕ဟာ ယဥ္ေက်းမႈစစ္ပြဲမွာ
မရႈမလွ ရႈံးနိမ့္ခဲ့ပါၿပီ။
ဒီေန႕ရဲ႕ေကာက္ေကြ႕တဲ့ ျမစ္ကမ္းေဘး
ငါ ထိုင္ေငးေနမိတယ္။
အရင္တုန္းက လူငယ္ေတြဟာ
ဆံပင္ရွည္နဲ႕၊ တက္တူးနဲ႕၊
ေရာ့ခ္အင္ရိုးလ္နဲ႕….
အခု လူငယ္ေတြက
ဟစ္ေဟာ့နဲ႕၊ စိတ္ၾကြေဆးနဲ႕၊
ဆံပင္ေရာင္စံုနဲ႕….
တူတာတစ္ခုက
ေတာ္လွန္ေရးကို သူတို႕ေမ့ေနခဲ့ၾကတယ္။
ဆင္ျခင္တံုတရားဟာ
လွ်ာျပတ္ေနတဲ့ ဂီတမွာ
အရိုးေပၚ အေရတင္ပဲ။
နားေလးေနေသာ အဖိုးအိုပဲ။
။ ၃ ။
ငါတို႕မ်ိဳးဆက္ရဲ႕
ပါရမီရွင္မ်ား
သူရဲေကာင္းမ်ား
အမည္နာမမ်ား
၀င္းေဖ တဲ့
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ တဲ့
ခင္၀မ္း တဲ့
တင္မိုး တဲ့
ေဖာ္ေ၀း တဲ့
မင္းကိုႏိုင္ တဲ့
ထူးအိမ္သင္ တဲ့
လွသန္း တဲ့
ေရႊဘုန္းလူ တဲ့
မိုးသီးဇြန္ တဲ့
ပိုင္သ တဲ့….။
ရက္စက္ေသာ ႏွလံုးသားေတြနဲ႕၊
စစ္ဖိနပ္သံမ်ားနဲ႕၊
ေထာင္နံရံေပၚက ပဲ့တင္သံနဲ႕၊
အမွန္တရားဟာလည္း
လြယ္လြယ္ေလးပဲ စုတ္ၿပဲသြားခဲ့တယ္။
စာသင္ခန္းထဲက မိန္းကေလးေတြလည္း
ႏိုက္ကလပ္မ်ားဆီ ထြက္ခြာသြားၾကေပါ့။
ခ်ာတိတ္ေတြ
ခ်ဲထီေရာင္းသူေရာင္း
ေဘာလံုးပြဲ ေလာင္းသူေလာင္း၊
သံဃာေတာ္ တခ်ိဳ႕က
ဇိမ္ခန္းမွာ စီးကရက္ခဲေနရဲ႕။
ဒီလိုအေျခအေနေတြမွာ
ငါက ကဗ်ာေရးလိုက္
ခဲျပားေတြကို မီးရိႈ႕လိုက္
ကမၻာႀကီးကို အမဲလိုက္.လိုက္
ျဖစ္တည္မႈ ပဓာန၀ါဒကို အရသာခံလိုက္….
ေခတ္ႀကီးကလည္း
အေျပာင္းအလဲ ျမန္လြန္းတယ္။
မေန႕တုန္းက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဟာ
ဒီေန႕ေတာ့ ၁၀၉၊ ၁၁၀။
(၂၆)ႏွစ္လံုးလံုး ျပည္သူေတြကို
ခပ္တည္တည္ လိမ္ညာခဲ့သူႀကီးလည္း
ရန္ကုန္ျမစ္ထဲမွာ နိဂံုးခ်ဳပ္ခဲ့ၿပီ။
မ်က္စိတစ္မွိတ္
လွ်ပ္တျပက္မွာပဲ
အရာရာဟာ လူသားဆန္စြာ က်ဆံုးခဲ့ၿပီ။
။ ၄ ။
သူရဲေကာင္းတိုင္းဟာ
ရိုးသားမႈရွိလိမ့္မယ္လို႕ ငါယံုတယ္။
မရိုးသားသူဆိုတာ
ဘယ္ေတာ့မွ သူရဲေကာင္းမဟုတ္ဘူး။
ပြင့္လင္းလြတ္လပ္တဲ့ လူ႕ေဘာင္ကို
ထူေထာင္ရမယ္။
ပညာရွင္ေတြအခန္းက႑ဟာ
ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားရမယ္။
ဖ်က္ဆီးခံထားရတဲ့ ပညာေရးစနစ္ကို
ျပန္တည္ေဆာက္ရမယ္။
ေသြးစြန္းခဲ့ေသာ သမိုင္းစာမ်က္ႏွာေတြအတြက္
ေက်ာင္းသား သမဂၢအလံကို
ငါတို႕ ဦးညႊတ္ၾကရမယ္။
ဘရာဇီးဟာ
ေဘာလံုးသမားေတြ ထုတ္လုပ္တယ္။
ဗင္နီဇြဲလားဟာ
ကိုယ္ဟန္ျပမယ္ေတြ ထုတ္လုပ္တယ္။
ငါတို႕ကေရာ
ဘာေတြကို ဘယ္လိုထုတ္လုပ္ၿပီး
ခမ္းနားတဲ့လူ႕အဖြဲ႕အစည္းဆီ ခ်ီတက္ၾကမလဲ။
။ ၅ ။
ကိုလံဘီယာ ကုတ္ကင္းဘုရင္ ကားလို႕စ္က
ကုတ္ကင္းဟာ တတိယႏိုင္ငံမ်ားအတြက္
အဏုျမဴဗံုးတဲ့၊
ရုရွားဘာဏာရွင္ ခရူးရွက္က
ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ
အညစ္ပတ္ဆံုး မီးဖိုေခ်ာင္ပဲတဲ့၊
အၾကမ္းဖက္သမား အိုစမာဘင္လာဒင္က
ျမင့္ျမတ္ေသာ ဘာသာေရးစစ္ပြဲကို
ဆင္ႏြဲရမယ္ တဲ့။
အားလံုးဟာ ကိုယ့္အမွန္တရားနဲ႕ကိုယ္
လွပေနတာပဲ။
ရန္ကုန္ဟာ ဘဂၢဒက္လို
အေဆာက္အအံုေတြ မပ်က္စီးတာကလဲြရင္
က်န္တဲ့ ပ်က္စီး မႈမွာ
ဘယ္သူမွ လိုက္မမီေတာ့ဘူး။
အာရွဂုဏ္ေဆာင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဗယ္ဆုရွင္
အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္နဲ႕
ငရဲသားေတြေမြးျမဴထားတဲ့ စစ္တပ္ဟာ
ၾကည့္လို႕ေတာ့ ေကာင္းေနပါၿပီ။
။ ၆ ။
ႏုိင္ငံတကာ အေရးအခင္းမ်ား၊
အေပါစား ေက်ာ္ၾကားမႈမ်ား၊
မေအာင္ျမင္ေသာ အာဏာသိမ္းပြဲမ်ား၊
နန္းက်ဘုရင္လို စိတ္ဓါတ္မ်ား၊
တူညီ၀တ္စံုႏွင့္ လူၿပိန္းမ်ား….
သင္တို႕ေသြးသားဟာ
ေၾကးစားဆန္လွခ်ည္းလား။
ဟိုး အေ၀းႀကီးဆီမွာ
အျမင့္ပ်ံငွက္တစ္ေကာင္၊
မီးေလာင္ေနတဲ့ အေရျပားေပၚ
ေမြးထားတဲ့ ဒဏ္ရာတစ္ခု၊
ေသြးဆာေနေသာ ဓားေျမွာင္တစ္ေခ်ာင္း၊
ေသနတ္ေျပာင္းေတြကို
မၾကာခဏ ေခ်ာင္းၾကည့္တတ္တဲ့ မ်က္လံုးတစ္လံုး၊
ကဗ်ာဆရာလုပ္ဖို႕
အားလံုးကိုၾကက္ေျခခတ္ထားသူတစ္ေယာက္…
သူ႕မွာ စိတ္ဓါတ္ကလြဲလို႕
က်န္တာ ဘာမွမရွိဘူး။
ၿပီးေတာ့
အေၾကာက္လြန္ေနတဲ့ ျပည္သူေတြကို အားမရဘူး။
ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္
မုန္တိုင္းေတြကို ငါခ်စ္မိေပါ့။
။ ၇ ။
ရန္လိုေနေသာ အႏုပညာနဲ႕
ဘုရားသခင္ရဲ႕ဟန္ေဆာင္မႈနဲ႕
ေသြးျပန္ေၾကာထဲက အနီေရာင္မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႕
အာေခါင္ကို မီးၿမိွက္ထားေသာ ကဗ်ာေတြနဲ႕
ငါ့ေခတ္ကို
ငါ ျပ႒ာန္းရမယ္။
လေရာင္မွာပြင့္တဲ့ ပန္းေတြလား
ဆူးခ်ံဳၾကားက ေန႕စြဲေတြလား။
ေနာင္အခါ
ယံုၾကည္မႈအသားတံဆိပ္နဲ႕ ငါ့မ်က္ႏွာကို
လူငယ္ေတြက
တီရွပ္မွာ ရိုက္ႏိွပ္၀တ္ဆင္ၾကပါေစ။
။ ၈ ။
ထူးဆန္းေသာ လိပ္ျပာတစ္ေကာင္
အနက္ေရာင္ေသြးစက္မ်ား
အစဥ္အလာအခက္အခဲေတြ
ၾကယ္ေရာင္၊ လေရာင္တခ်ိဳ႕နဲ႕
လူသားဟာ
ႏွစ္ကာလတို႕ကို ျဖတ္ေက်ာ္လာခဲ့ပါၿပီ။
ကိုးကြယ္မႈမ်ားစြာ
အယူအဆမ်ားစြာ
မုန္းတီးျခင္းမ်ားစြာ….မွ
တစ္ေန႕ေတာ့ ျဖစ္လာမွာပါ….အထိ
ငါက တင္ဆက္ေနမိတယ္။
ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆို
ျမန္မာႏိုင္ငံေျမပံုကို
ငါ ျပန္ျပင္ခ်င္တယ္။
မန္ခ်က္စတာယူႏိုက္တက္အသင္းမွာ
နည္းျပလုပ္ခ်င္တယ္။
ယက္ဖ္တူရွင္ကို နဲ႕
လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ခ်င္တယ္။
နီကိုးကစ္မင္းရဲ႕ လိင္ဆႏၵအတြက္
တစ္ညေလာက္ အျဖည့္ခံျဖစ္ခ်င္တယ္။
ထစ္ခ်ဳန္းေနတဲ့ မနက္ျဖန္ေတြမွာ
ေခတ္ကို ဦးေဆာင္ေသာ ကဗ်ာမ်ားနဲ႕
ကမၻာၿမိဳ႕ႀကီးေတြကို ေၾကျငာလိုက္ပါရဲ႕။
အေပ်ာ္တမ္း ဖဲကစားဖို႕….
အေပ်ာ္တမ္းငရဲသြားဖို႕…..
အေပ်ာ္တမ္း ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ဖို႕ …..။
။ ၉ ။
အလို  -  ဟုိမွာ
ဘုရားေခတ္က
ကေလးတစ္ေယာက္လို မ်က္လံုးနဲ႕
သူတို႕ငါ့ကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေနၾကေလၿပီ။    ။

(ဒီကဗ်ာကို လက်္ာသုဒၵရ နာမည္နဲ႕ ၂၀၀၄ခုႏွစ္တုန္းက ကဗ်ာဆရာေတြျဖစ္တဲ့ လွသန္း၊ ၀င္းျမင့္၊ ဒါရိုက္တာ ေမာင္မ်ိဳးမင္း(ရင္တြင္းျဖစ္)၊ ႏွင္း၀တ္ရည္ေသာင္းတို႕ ေလးေယာက္ကို လက္ေဆာင္ေပးဖူးေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ့္ဒိုင္ယာရီထဲမွာ မွတ္တမ္းရွိတယ္။)

Mirrored: WeiHmuThwin@Facebook